روزی مردی فقیر، با ظرفی پر از انگور، نزد رسول الله آمد و آنرا به ایشان هدیه داد،

روزی مردی فقیر،

با ظرفی پر از انگور،

نزد رسول الله آمد و آنرا به ایشان هدیه داد،

رسول خدا آن ظرف را گرفت و شروع کرد به خوردن انگور 

و با خوردن هر دانه انگور تبسمی میکرد 

و آن مرد از خوشحالی انگار بال در آورده و پرواز میکرد،

اصحاب رسول الله بنابه عادت منتظر این بودند که آنها را در خوردن شریک نماید . رسول الله همه انگورها را خورد و به آنها کوچکترین تعارفی نکرد .

مرد فقیر با خوشحالی فراوان از آنجا رفت .

یکی از اصحاب پرسید:

یا رسول الله عادت بر این داشتید که ما را در خوردن شریک میکردید،

اما این بار به تنهائی انگورها را خوردید !!

رسول خدا لبخندی زد و فرمود :

دیدید خوشحالی آن مرد وقتی انگورها را میخوردم؟

انگورها آنقدر تلخ بود،

که ترسیدم یکی از شما در خوردن ، تلخی نشان دهد و خوشحالی آن مرد به افسردگی مبدل شود .

" اللهم زین أخلاقنا با القرآن بحق محمد و آله "

هیچ وقت دل کسی رو نشکن ...... 

این طنز تلخ جامعه امروز ماست ؛ از کپی برداری های ناآگاهانه...

ویکتور هوگو جمله ای دارد که نمی دانم از گوستاو لوبون است یا همین حسین پناهی خودمان، اما بیشتر شبیه حرف های کوروش کبیر است که آنتوان چخوف از او نقل کرده و بعد به دست دکتر شریعتی رسیده که فکر کرده انیشتن آن را از هرودت گرفته و به اسم ابراهام لینکن منتشر کرده اما در واقع یا از گاندی است یا مارتین لوترکینگ ... خلاصه خیلی جمله با معنایی بود که از یادم رفت!

این طنز تلخ جامعه امروز ماست ؛ از کپی برداری های ناآگاهانه...

امروز از دانشگاه زنگ زدن بیا ثبت نام کن تعجب کردم گفتم من که آزمون شرکت نکردم

امروز از دانشگاه زنگ زدن بیا ثبت نام کن

تعجب کردم 

گفتم من که آزمون شرکت نکردم

گفت 

اون روز تو تلگرام به دوستت گفتی

شاید تو آزمون ارشد شرکت کنی

ما ثبت نامت کردیم 

آزمون هم جات دادیم

الان ترم دو هستی 

نگران نباش درست خوبه

فقط شهریه بدهکاری

نوشته بسیار زیبا از کتاب کنت مونت کریستو اثر الکساندر دوما...

نوشته بسیار زیبا از کتاب کنت مونت کریستو اثر الکساندر دوما... 

در این دنیا نه خوشبختی هست و نه بدبختی فقط قیاس یک حالت با حالتی دیگر است.تنها کسی که حد اعلای بدبختی را شناخته باشد می تواند حد اعلای خوشبختی را نیز درک کند.می بایست انسان خواسته باشد بمیرد، تا بداند زنده بودن چقدر خوب است. پس زندگی کنید و خوشبخت باشید. همه شناخت انسان در دو کلمه خلاصه می شود :

صبر...... امید.......

معلم بی حیا آمریکایی : هرکسی نمره ۲۰ بگیرد یک شب با او خواهم بود

معلم بی حیا آمریکایی : هرکسی نمره ۲۰ بگیرد یک شب با او خواهم بود

استاد زبان برای اینکه فرهنگ مبتذل غرب را رواج دهد،به دانشجویان پیشنهاد شرم آوری داد که، اگر کسی امتحان پایان ترم را ۲۰ بگیرد من یک شب با او خواهم بود.

به گزارش شبکه مجازی آستان:یکی از دوستان قدیمی شهید بابایی ماجرایی را تعریف می کند که نشان دهنده این مطلب است: «آنهایی که به جایی رسیدند از اول مواظب خودشان بودند»

ماجرا از این قرار است:

در سال ۱۳۴۸ وارد نیروی هوایی شدم . در بدو ورود می بایستی یک سری آموزشها را در نیروی هوایی می دیدیم که از آن جمله آموزش زبان انگلیسی بود.این کلاس ها شروع آشنایی چندین ساله ی من با عباس بابایی بود…

ایشان شخصیت خاصی داشتند واز همه متمایز بودند. در آن دوران بیشتر استادان زن بودند از جمله استاد کلاس زبان که یک زن آمریکایی بود.

این استاد زبان برای اینکه فرهنگ مبتذل غرب را رواج دهد،به دانشجویان پیشنهاد شرم آوری داد که، اگر کسی امتحان پایان ترم را ۲۰ بگیرد من یک شب با او خواهم بود.